Władza suwerenna i Suwerenność ludu: Różnica pomiędzy stronami
Nie podano opisu zmian |
(Utworzono nową stronę "'''Suwerenność ludu''' lub '''suwerenność narodu''' – doktryna, zgodnie z którą lud, rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli (obywatelstwo), jest…") |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
''' | '''Suwerenność ludu''' lub '''suwerenność narodu''' – doktryna, zgodnie z którą [[lud]], rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli ([[obywatelstwo]]), jest [[suweren (społeczeństwo)|suwerenem]] w [[państwo|państwie]] i od niego wywodzi się [[legitymizacja]] [[władza|władzy]]. Zasada suwerenności ludu jest jedną z podstawowych zasad [[Demokracja|ustroju demokratycznego]]. | ||
Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei [[legitymizm|legitymistycznych]] wywodzących władzę od [[Bóg|Boga]] ([[boskie prawo królów]]). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej. | |||
[[ | Sposób sprawowania suwerenności przez lud jest przedmiotem sporu [[teoria polityki|teoretyków]] i [[filozofia polityczna|filozofów politycznych]]. | ||
* [[ | Przyjęcie zasady suwerenności ludu niekoniecznie musi się też wiązać z [[demokratyzacja|demokratyzacją]]. [[Thomas Hobbes]] wskazywał, że chociaż władza wywodzi się od ludu, to zawsze musi być sprawowana przez reprezentantów. Reprezentowane jednostki nie mają wpływu na politykę i poza skrajnymi przypadkami nie mogą się jej sprzeciwiać. Ta idea ''absolutnej reprezentacji'' mogła więc stanowić podstawę legitymizacji [[monarchia|monarchii]] czy [[Autorytaryzm (ustrój)|władzy autorytarnej]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Canovan| imię = Margaret| tytuł = Lud| wydawca = Sic!| miejsce = Warszawa| rok = 2008| strony = 129}}</ref>. | ||
W [[Demokracja|demokracji]] wymaga się, aby suwerenność ludu była sprawowana bezpośrednio, bądź przez wybieranych okresowo reprezentantów: | |||
* [[demokracja bezpośrednia]] to przykład suwerenności ludu sprawowanej bezpośrednio | |||
* [[demokracja pośrednia]] (przedstawicielska) to przykład suwerenności ludu sprawowanej pośrednio (przez przedstawicieli). | |||
Formą sprawowania suwerenności ludu jest np. [[weto ludowe]]. | |||
== Przypisy == | |||
{{Przypisy}} | |||
{{Kontrola autorytatywna}} | |||
[[Kategoria:Demokracja bezpośrednia]] | |||
Wersja z 20:12, 26 wrz 2021
Suwerenność ludu lub suwerenność narodu – doktryna, zgodnie z którą lud, rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli (obywatelstwo), jest suwerenem w państwie i od niego wywodzi się legitymizacja władzy. Zasada suwerenności ludu jest jedną z podstawowych zasad ustroju demokratycznego.
Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei legitymistycznych wywodzących władzę od Boga (boskie prawo królów). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej.
Sposób sprawowania suwerenności przez lud jest przedmiotem sporu teoretyków i filozofów politycznych.
Przyjęcie zasady suwerenności ludu niekoniecznie musi się też wiązać z demokratyzacją. Thomas Hobbes wskazywał, że chociaż władza wywodzi się od ludu, to zawsze musi być sprawowana przez reprezentantów. Reprezentowane jednostki nie mają wpływu na politykę i poza skrajnymi przypadkami nie mogą się jej sprzeciwiać. Ta idea absolutnej reprezentacji mogła więc stanowić podstawę legitymizacji monarchii czy władzy autorytarnej<ref>Szablon:Cytuj książkę</ref>.
W demokracji wymaga się, aby suwerenność ludu była sprawowana bezpośrednio, bądź przez wybieranych okresowo reprezentantów:
- demokracja bezpośrednia to przykład suwerenności ludu sprawowanej bezpośrednio
- demokracja pośrednia (przedstawicielska) to przykład suwerenności ludu sprawowanej pośrednio (przez przedstawicieli).
Formą sprawowania suwerenności ludu jest np. weto ludowe.
