Dyskusja:Suwerenność ludu i Suwerenność ludu: Różnica pomiędzy stronami
(Utworzono nową stronę "'''Suwerenność ludu''' lub '''suwerenność narodu''' – doktryna, zgodnie z którą lud, rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli (obywatelstwo), jest…") |
m (pierwsze zdanie - skorygowane wobec konstytucji, zastąpiono obywatela człowiekiem, a zbiór obywateli narodem) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Suwerenność ludu''' lub '''suwerenność narodu''' – doktryna, zgodnie z którą [[lud]], rozumiany jako | '''Suwerenność ludu''' lub '''suwerenność narodu''' – doktryna, zgodnie z którą [[lud]], rozumiany jako [[naród]], jest suwerenem w [[państwo|państwie]] i od niego wywodzi się [[legitymizacja]] [[władza|władzy]] bezpośredniej oraz pośredniej. | ||
Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei [[legitymizm|legitymistycznych]] wywodzących władzę od [[Bóg|Boga]] ([[boskie prawo królów]]). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej. | Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei [[legitymizm|legitymistycznych]] wywodzących władzę od [[Bóg|Boga]] ([[boskie prawo królów]]). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej. | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
[[Kategoria:Demokracja bezpośrednia]] | [[Kategoria:Demokracja bezpośrednia]] | ||
Wersja z 01:23, 27 wrz 2021
Suwerenność ludu lub suwerenność narodu – doktryna, zgodnie z którą lud, rozumiany jako naród, jest suwerenem w państwie i od niego wywodzi się legitymizacja władzy bezpośredniej oraz pośredniej.
Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei legitymistycznych wywodzących władzę od Boga (boskie prawo królów). Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej.
Sposób sprawowania suwerenności przez lud jest przedmiotem sporu teoretyków i filozofów politycznych.
Przyjęcie zasady suwerenności ludu niekoniecznie musi się też wiązać z demokratyzacją. Thomas Hobbes wskazywał, że chociaż władza wywodzi się od ludu, to zawsze musi być sprawowana przez reprezentantów. Reprezentowane jednostki nie mają wpływu na politykę i poza skrajnymi przypadkami nie mogą się jej sprzeciwiać. Ta idea absolutnej reprezentacji mogła więc stanowić podstawę legitymizacji monarchii czy władzy autorytarnej<ref>Szablon:Cytuj książkę</ref>.
W demokracji wymaga się, aby suwerenność ludu była sprawowana bezpośrednio, bądź przez wybieranych okresowo reprezentantów:
- demokracja bezpośrednia to przykład suwerenności ludu sprawowanej bezpośrednio
- demokracja pośrednia (przedstawicielska) to przykład suwerenności ludu sprawowanej pośrednio (przez przedstawicieli).
Formą sprawowania suwerenności ludu jest np. weto ludowe.
