Dusza

Dusza

Pewnie każdy z nas zauważył, iż niektórzy ludzie, często nawet mimo młodego wieku mają w sobie głęboką mądrość. Tę mądrość czytamy w ich spojrzeniu, postawie, działaniu, słowach, czy w każdym nawet najdrobniejszym geście. Są też ludzie, którzy, często mimo leciwego wieku, sprawiają wrażenie nieobytych z życiem, infantylnych, czy naiwnych niczym małe dziecko. Dzieje się tak, ponieważ nasz wiek, jako człowieka, nie jest wskaźnikiem wieku naszej duszy. Zatem, w leciwej staruszce możemy spotkać Duszę niemowlęcą, a w małym dziecku starą, mądrą Duszę.

I tak jak poznamy wiek Duszy, patrząc na prezentowane wartości, życiową postawę i poziom świadomości danego człowieka, tak jego status społeczny, zainteresowania, osiągnięcia, nawet duchowe, wykonywany zawód, czy wiek nam tego nie zdradzą.

MŁODE DUSZE (NIEMOWLĘCE)

• Młode Dusze są to Dusze mające za sobą początkową ilość inkarnacji.
• To Dusze niedawno zrodzone, które dopiero uczą się życia we wcieleniu.
• I tak się właśnie zachowują, badają, poznają życie, orientują się w zależnościach i prawach życia, w swych odczuciach.
• Doświadczają wielu nowych dla nich sytuacji, zbierając przy tym informacje o sobie i życiu.
• Uczą się jak dziecko w szkole.
• Młode Dusze mają już jakieś pierwsze przemyślenia i spostrzeżenia życiowe.
• Bliskie są im podstawowe ludzkie pragnienia, jednak oni mają przeważnie lotniejsze preferencje.
• Zazwyczaj są to osoby pełne entuzjazmu, żywiołowe i mające świadomość tego, co chcą osiągnąć w życiu.
• Przyciągają je błyskotki i wszelkie atrakcyjne dobra materialne tego świata.
• Fizycznie, Dusze te nie różnią się niczym od innych ludzi, jednak bardzo często odznaczają się nietuzinkową urodą, czym przykuwają swoją uwagę.

DOJRZAŁE DUSZE (ZAAWANSOWANE)

• Są to Dusze, które mają już spore doświadczenie inkarnacji.
• Są ciekawe życia i świata. Z wielkim zainteresowaniem odkrywają i poznają kolejne prawa nim rządzące, badają je i testują.
• Są świadomi istnienia czegoś takiego jak duchowość, jednak na tej świadomości poprzestają.
• Mogą przejawiać zainteresowania w tym obszarze, nie przejawiają jednak samodzielnej aktywności w tym temacie.
• Są to ludzie silni, bystrzy i zazwyczaj uważni.
• Czują już osadzenie w inkarnacyjnym życiu.
• Posiadają swój fundament.
• Często są to naukowcy i filozofowie niezgłębiający sfery duchowości.
• Zaawansowane dojrzałe Dusze mają już spory bagaż doświadczeń i przemyśleń.
• Poznały to, co je ciekawi i niebywale ciągnie do dalszego odkrywania.
• W tym pociągu są bardzo wytrwałe i zdecydowane.

DUSZE STARE

• Dusze stare poznały już świat i zasady w nim rządzące, dlatego też często są zmęczone i przytłoczone byciem na ziemi.
• Zazwyczaj są one osamotnione i nierozumiane.
• Wynika to przede wszystkim z tego, że ich specyfika bycia i podejścia do życiowych spraw jest tak odmienna od życiowej codzienności, iż nie znajduje zrozumienia wśród ludzi.
• Stare Dusze często poruszają w rozmowach tematy głęboko egzystencjonalne, a ich wnikliwe wnioski co do ludzkich aspektów życia są dla większości ludzi prawdą z innej bajki.
• Ich wypowiedzi skierowane do drugiego człowieka, często odkrywają w nim prawdę, na którą on sam nie jest jeszcze gotów.
• Młodsze Dusze ogrodzone są całą gamą wyparć i blokad, których na tą chwilę nie chcą widzieć, a tym bardziej zmieniać.
• Z tego powodu Dusze Stare zazwyczaj żyją w osamotnieniu lub w nielicznym swym „starym” towarzystwie, choć nie stronią od ludzi, gdyż dobrze wiedzą, iż wspólne bycie leży w naszej najgłębszej naturze.
• Stare Dusze czują przynależność ludzi do siebie.
• Subtelną częścią swej mądrości starają się wypowiadaną prawdą nie ranić, nie osłabiać, ani nie oceniać innych ludzi.
• Często delikatnym słowem kierują uwagę w odpowiednią stronę i jednocześnie troskliwie otaczają swym byciem niczym anioł wielkimi skrzydłami.
• Stare Dusze mają intuicyjne wyczucie sytuacji.
• Emanują głębokim wewnętrznym spokojem, który dotyka każdego w ich otoczeniu.
• Potrafią spojrzeć na sytuację z lotu ptaka, jednocześnie unosząc się ponad emocjonalne zabarwienie każdej sytuacji.
• Potrafią w przejrzysty sposób ukazać chaotyczną dla kogoś sytuację i tkwiące w niej haczyki oraz iluzje, oczywiście, jeżeli tylko druga osoba ma chęć i gotowość na wysłuchanie tych słów.
• Świat atrakcji, gadżetów i błyskotek materialnych nie robi na nich wrażenia.
• W ogóle cały dorobek materialny nie jest dla nich istotny, czasem do tego stopnia, iż doprowadzają do sporych zaległości finansowych, gdyż bardziej absorbują je inne działania, aniżeli praca od-do na etacie.
• Stare Dusze często mają oryginalne pomysły i działają w sposób niekonwencjonalny.
• Ich uwaga skoncentrowana jest przede wszystkim na rozwój duchowy.
• Praca i cała reszta ograniczone są do niezbędnego minimum, po to, by dzięki nim mogły realizować się duchowo.
• Jeżeli jednak stare Dusze aktywnie ukierunkują swoje działania, każdy ich projekt, czy praca będą z góry skazane na sukces.
• Jedyną tutaj przeszkodą dla starych Dusz jest lenistwo i ich uwaga skierowana w inną stronę.
• Dusze te zazwyczaj mają różnorodne umiejętności, które pozwoliłyby im odnaleźć się w niemalże każdej pracy, wybierają one jednak takie zajęcie, w którym będą mogły zrealizować swój wewnętrzny potencjał.
• Często są to prace z zakresu poradnictwa, doradztwa, pracy z ciałem, nauczania, rękodzieła, czy ogrodnictwa.
• Dusze te bardzo często kierują swoje działania w stronę sztuki i filozofii.
• Stare Dusze patrzą na świat poprzez pryzmat wartości.
• To, co najbardziej wartościowe ma dla nich najważniejsze znaczenie.
• Jest to jednak często mało spójne z ziemskim życiem, gdzie pewne nakazy, zakazy i kierunki są sprawami dużej wagi.
• Jest to całkowicie poza obrębem pojmowania starej Duszy, by to zrozumieć, potrzebuje ona spojrzeć na świat z poziomu dziecka, gdyż z jej perspektywy takie sprawy nie mają żadnej wagi.
• W kontekście filozofii i religii stare Dusze mają jasno sprecyzowaną drogę.
• Głównym dla nich torem jest to, co złączone jest z głosem serca i miłością bezwarunkową.
• Podróżując po świecie przez liczne wcielenia, doskonale poznały wszelkie religie, jednak teraz ich dodatkowe ukwiecenia, nawiasem mówiąc dodane przez Dusze młode, są dla nich całkowicie zbędne.
• Stare Dusze mogą mieć sentyment do pewnych religii, czy filozofii jest on jednak pozostałością wcześniejszych wcieleń.
• Starym Duszom trudno jest odnaleźć się w dzisiejszym świecie, którego codzienne wartości są tak bardzo dalekie od tego, co im w sercu gra.
• Znieczulica, codzienny pęd, plastikowe skarby, nieustanny wyścig oraz obojętność na drugiego człowieka i dobro natury, godzi w serce Starej Duszy, w takim świecie czuje się ona niezwykle zagubiona.
• Dla Starej Duszy bardzo ważne jest by żyła ona w zgodzie ze sobą, ze swoimi wartościami, uczuciami i mądrościami.
• Jeżeli Dusze te nie są wierne sobie, umierają wewnętrznie.
• Dlatego bardzo ważne jest, by pielęgnowały nieustannie kontakt z samą sobą, ufały swej intuicji i były wierne sobie.
• To, co buduje stare Dusze, to miłość i czuła troska względem siebie, wówczas Dusze te rozkwitają, mają zaufanie do siebie i do swej drogi, nie błądzą.
• Stare Dusze bardzo często za życia doświadczają swej “ubogości” emocjonalnej, życia w standardach finansowych, a nawet ubóstwie, braku prestiżowej posady, czy statusu społecznego.
• Dzieje się tak dlatego, iż w bardzo licznych wcześniejszych inkarnacjach scentralizowały już te lekcje.
• Doświadczenie nauczyło je, iż ani wysokie stanowisko, bogactwa materialne, obfite konto bankowe, ani bujność emocjonalna nie są skarbami Duszy.
• Są to czynniki, które rozpraszają i odwracają od drogi ukierunkowanej na rozwój duchowy.
• Starej Duszy nie są już zatem potrzebne, ich osobowość może się jednak o nie upominać.
• Pisząc o „ubogości” emocjonalnej, mam na myśli sytuacje, gdy w trudnej, bolesnej sytuacji Dusze młodsze przeżywają, cierpią, opłakują, czują ból, a Dusze stare mimo odczuwania współczucia nie wchodzą w te emocje.
• Może to wyglądać tak, że emanujący wówczas spokój ze Starych Dusz jest znieczulicą, czy zobojętnieniem.
• Nie jest tak jednak, po prostu stare Dusze widzą i czują sytuację z szerszej perspektywy i nie przywiązują się tak bardzo do tego, co jest chwilowe.
• Patrzą głębiej i dalej.
• Czasem Dusze te mogą być przez to odrzucane i same mogą się czuć dziwnie znieczulone, nie jest to jednak nic tego wymiaru, jest to po prostu ich dojrzalszy wgląd w istotę życia.
• Dobrze odżywiona pokarmem duchowym stara Dusza w naturalny sposób żyje w dobrobycie i cieple bliskich jej osób. Jeżeli stara Dusza z miłością podąża swą drogą, życie nie stawia jej przeszkód pod nogami.

Spotkania Dusz

• Trudnymi dla starych, ale i dla młodych Dusz, są ich wzajemne spotkania.
• W znacznej większości przypadków nie jest możliwa szczera, życzliwa, bliska i długotrwała relacja między nimi.
• Dusze te zazwyczaj spotykają się, by dać sobie wzajemnie szlify i lekcje.
• Stara Dusza niewątpliwe uczy się niezwykle wymagającej sztuki subtelnego i trafnego przekazywania spostrzeżeń Duszom znacznie od niej młodszym.
• Jest to nie lada wyzwanie, by uzmysłowić młodej Duszy błąd w rozumowaniu, czy postępowaniu, gdyż ta zazwyczaj przekonana jest o swej przebojowości, a często wręcz nieomylności.
• Dodatkowo nie jest jeszcze gotowa na pewne prawdy, więc jej system zabezpieczeń skutecznie je wypiera, odrzucając niejednokrotnie w dość mało uprzejmy sposób i prawdy i samą osobę o starej Duszy.
• Młoda Dusza niewątpliwie może wiele nauczyć się od Duszy starej, niestety jednak rzadko kiedy ma na to otwartość.
• Z kolei Dusza stara, nie umie żyć w zgodzie z zaślepionymi prawami Dusz młodych.
• Z tych właśnie powodów spotkania ich nie należą do łatwych.

Jaki jest cel przebywania na ziemi starych Dusz?

• Stare Dusze inkarnują na ziemi przede wszystkim, by scalić i dopełnić wszystkie doświadczenia swych licznych poprzednich wcieleń.
• Ich zadaniem jest również ostateczne puszczenie wszelkiej przynależności do materii ziemskiej.
• Wyzwaniem dla starych Dusz jest także przyjęcie swej mądrości i odmienności od ludzi i dzisiejszego świata. Pełna akceptacja swych darów, swego ciała i życie w sposób taki, by mogły one w pełni swych barw objawić się światu, a przy tym, by stara Dusza cieszyła się dzięki nim bogactwem i możliwościami życia.
• Swym głębokim spojrzeniem na sens życia uczą młodsze od siebie Dusze patrzeć na siebie i świat inaczej, są swego rodzaju przewodnikami, opiekunami i drogowskazami.
• Stare Dusze inkarnują w różnych miejscach na świcie, by wspierać i chronić życie, są zdolne do miłości bezinteresownej, dzięki czemu działają nieustannie na rzecz innych ludzi, zwierzą i przyrody.
• Tam, gdzie są stare Dusze, nie ma nadużycia, przemocy, manipulacji, czy wyzysku, nie dzieje się krzywda. Miasto, kraj, świat pełny takich Dusz byłby pokojowo i życzliwie nastawiony do reszty życia.
• Świat, by mógł się rozwijać i kierować w stronę szacunku do wszelkiego życia, potrzebuje starych Dusz.
• Młode Dusze potrzebują ich również.
• Stare Dusze z kolei potrzebują młodszych od siebie Dusz, by scalać i w pełni zintegrować całość swoich doświadczeń.
• Wszyscy jesteśmy sobie potrzebni. Wszyscy jesteśmy wielką całością dzielącą jeden, wielki oddech Istnienia.
• Przyjmijmy zatem, z pełną akceptacją punkt rozwoju, w którym jesteśmy i świadomie nim żyjmy, pozostając otwarci na wszelkie doznania i lekcje.

Wspierajmy się wzajemnie i nie poddawajmy na swej drodze.